Աֆորիզմ դարձած այս արտահայտության հեղինակը Հայաստանի հզորագույն իրավաբաբաններից երջանկահիշատակ Վլադիմիր Նազարյանն է: Ավելի դիպուկ բնութագրել իրավաբանական մտքից բոբիկ, արհեստավարժության թոփալությամբ տառապող իրավաբաններին հնարավոր չէ և չի եղել:
Սպասում ենք, սպասում, ամբողջ կյանքում ինչ-որ բանի ենք սպասում, ու ամեն սպասում պսակվում է հերթական հիասթափությամբ, ու ամեն սպասում ավարտվում է նոր սպասումով։
Փոքր ազգերի համար միշտ էլ դժվար է եղել գոյատևելը: Քաղաքակրթության զարգացումը միայն խաբուսիկ ձևով է անդրադառնում նրանց պաշտպանվածության վրա: Խոշոր «շնագայլերն» անդադար հակված են կուլ տալու փոքր ու տկար ձկներին:
50 տարի առաջ այս օրը՝ 1974թ. հուլիսի 20-ին, թուրքական բանակը Կիպրոսում «խաղաղություն հաստատելու» պատրվակով ներխուժեց կղզի։ Շուրջ երկու ամսվա ընթացքում Թուրքիայի զինված ուժերը գրավեցին Միջերկրական ծովում գտնվող անկախ պետության՝ Կիպրոսի Հանրապետության տարածքի շուրջ 40 %-ը և մինչ օրս այնտեղ են։
Ավելին, Կիպրոսի օկուպացված հյուսիսային հատվածում Թուրքիան հռչակել է «Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական Հանրապետությունը»...